Voir aussi : alertó, Alerto

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe alertar
Indicatif Présent (yo) alerto
(tú) alerto
(vos) alerto
(él/ella/usted) alerto
(nosotros-as) alerto
(vosotros-as) alerto
(os) alerto
(ellos-as/ustedes) alerto
Imparfait (yo) alerto
(tú) alerto
(vos) alerto
(él/ella/usted) alerto
(nosotros-as) alerto
(vosotros-as) alerto
(os) alerto
(ellos-as/ustedes) alerto
Passé simple (yo) alerto
(tú) alerto
(vos) alerto
(él/ella/usted) alerto
(nosotros-as) alerto
(vosotros-as) alerto
(os) alerto
(ellos-as/ustedes) alerto
Futur simple (yo) alerto
(tú) alerto
(vos) alerto
(él/ella/usted) alerto
(nosotros-as) alerto
(vosotros-as) alerto
(os) alerto
(ellos-as/ustedes) alerto

alerto \aˈleɾ.to\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de alertar.

Prononciation

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe alertar
Indicatif Présent eu alerto
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

alerto \ɐ.ˈlɛɾ.tu\ (Lisbonne) \a.ˈlɛɾ.tʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de alertar.