alternanza cunsunantica

Corse modifier

Étymologie modifier

Du français alternance consonantique.
 Composé de alternanza et de cunsunantica.

Locution nominale modifier

Singulier Pluriel
alternanza cunsunantica
\Prononciation ?\
alternanze cunsunantiche
\Prononciation ?\

alternanza cunsunantica \Prononciation ?\ féminin

  1. (Linguistique) Alternance consonantique.
    • A primura d’armunizazione ortografica ci porta à utilizà u listessu grafema per dui soni intesi sfarenti ; per esempiu, in tutti i casi d’alternanza cunsunantica. — (Ghjuvan Maria Comiti, “Pulinumia è standardizazione di l’ortografia”, Langues et cité, nº 22, décembre 2012, p. 13)
           Le souci d’harmonisation orthographique conduit à utiliser le même graphème pour deux sons différents perçus, par exemple, dans les cas d’alternance consonantique. — (Jean-Marie Comiti, “Polynomie et standardisation de l’orthographe”, id., p. 12)