amáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe amar
Indicatif	Présent	(yo) amáis
		(tú) amáis
		(vos) amáis
		(él/ella/usted) amáis
		(nosotros-as) amáis
		(vosotros-as) amáis
		(os) amáis
		(ellos-as/ustedes) amáis
	Imparfait	(yo) amáis
		(tú) amáis
		(vos) amáis
		(él/ella/usted) amáis
		(nosotros-as) amáis
		(vosotros-as) amáis
		(os) amáis
		(ellos-as/ustedes) amáis
	Passé simple	(yo) amáis
		(tú) amáis
		(vos) amáis
		(él/ella/usted) amáis
		(nosotros-as) amáis
		(vosotros-as) amáis
		(os) amáis
		(ellos-as/ustedes) amáis
	Futur simple	(yo) amáis
		(tú) amáis
		(vos) amáis
		(él/ella/usted) amáis
		(nosotros-as) amáis
		(vosotros-as) amáis
		(os) amáis
		(ellos-as/ustedes) amáis

amáis \aˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de amar.

Prononciation

• Madrid : \aˈmais\
• Séville : \aˈmaih\
• Mexico, Bogota : \aˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \aˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \aˈmais\