Ancien français modifier

Étymologie modifier

Du latin amor.

Nom commun modifier

amor *\a.mou̯ɾ\, *\a.muɾ\ féminin

  1. Amour.

Variantes modifier

  • amour (variante tardive)
  • amur (surtout avant 1200, picard, ou normand)

Synonymes modifier

Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin amor.

Nom commun modifier

amor *\Prononciation ?\ masculin

  1. Amour.
    • Bernartz, greu er pros ni cortes
      que ab amor no.s sap tener;
      ni j tan no.us fara doler
      que mai no valha c’autre bes,
      car, si fai mal, pois abena.
      Greu a om gran be ses dolor;
      mas ades vens lo jois lo plor.
      — (Bernart de Ventadour, Amics Bernartz de Ventadorn)
    • D’amor non dei dire mas be :
      Quar non ai ni petit ni re ?

      Car ben leu plus no m’en cove ! — (Guillaume IX de Poitiers, Pos vezem de novel florir (transcription par Michel Zink dans Les Troubadours - une histoire poétique, Perrin, 2013, p. 59))
    • Ai las ! tan soavet m’aucis,
      Quan de s’amor me getz semblan,
      Que tornat m’a en tel deves
      que nulh’autra non vuelh vezer.
      — (Cercamon, Quan la douz’aura s’amarzis (transcription par Michel Zink, Les Troubadours - une histoire poétique, 2013, p. 109))
      Hélas, avec quelle douceur elle m’a tué
      Quand elle a eu l’air de m’aimer :
      Elle m’a si bien coupé de tout
      Que je ne veux voir aucune autre. — (Traduction de Luciano Rossi.)
    • De caitivetz vers e de caitivetz serventes fetz, e dis mal de las femnas e d’amor. — (Vida de Marcabrun, (transcription de Michel Zink, Les Troubadours - une histoire poétique, 2013, p. 123))

Catalan modifier

Étymologie modifier

Du latin amor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
amor
\əˈmoɾ\
amors
\əˈmoɾs\

amor \əˈmoɾ\ masculin

  1. Amour.
    • Llur amistança,
      afecció,
      dileccio,
      treva i amor,
      sens oi, rancor,
      grunyir, renyar,
      no pot durar
      al mes una hora.
      — (Jaume Roig, Espill, première partie, livre troisième)
    • Oh Déu!, per què terme no hi ha en amor,
      car prop d'aquell io em trobara tot sol?
      Vostre voler sabera quant me vol,
      tement, fiant de tot l'avenidor.
      — (Ausiàs March, Veles e vents)

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Du latin amor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
amor
\aˈmoɾ\
amores
\aˈmo.ɾes\

amor \aˈmoɾ\ masculin

  1. Amour.
    • El amor que siente por su marido es muy fuerte.
      L’amour qu’elle ressent pour son mari est très fort.
    • El amor puede ser diferente.
      L’amour peut être différent.
    • Con qué tristeza miramos
      Un amor que se nos va — (Guillermina Aramburu, in
      Veinte años, 1935)
      Avec quelle tristesse regardons-nous
      Un amour qui nous quitte
    • Los primeros amores, los purísimos, se desarrollaban en cartas enviadas a Blanca Wilson. — (Pablo Neruda, traduit par Claude Couffon, Confieso que he vivido, Editorial Seix Barral, 1974)
      Les premières amours, les plus pures, évoluèrent en lettres adressées à Blanca Wilson.
    • Tal vez el amor y la naturaleza fueron desde muy temprano los yacimientos de mi poesía. — (Pablo Neruda, traduit par Claude Couffon, Confieso que he vivido, Editorial Seix Barral, 1974)
      Peut-être l’amour et la nature furent-ils très tôt les gisements de ma poésie.

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Voir aussi modifier

  • Amor sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)  

Interlingua modifier

Étymologie modifier

Du latin amor.

Nom commun modifier

amor \a.ˈmɔr\

  1. Amour.

Latin modifier

Étymologie modifier

 Dérivé de amo (« aimer »), avec le suffixe -or.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif amor amorēs
Vocatif amor amorēs
Accusatif amorem amorēs
Génitif amoris amorum
Datif amorī amoribus
Ablatif amorĕ amoribus

amor *\Prononciation ?\ masculin

  1. Amour, tendresse, affection.
    • amor quem erga te habeo — (Cicéron)
      l'amour que j'ai pour toi.
  2. (Par métonymie) Amour, personne aimée.
    • tui amores — (Plaute)
      tes amours (celui que tu aimes).
  3. Amour charnel, passion, désir, envie.
    • amor edendi — (Lucrèce)
      l'envie de manger, l'appétit.
    • amoris poculum.
      philtre d’amour.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Anagrammes modifier

Références modifier

  • « amor », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 116)

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin amor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
amor
\aˈmuɾ\
amors
\aˈmuɾs\

amor \aˈmuɾ\ (graphie normalisée) masculin (généralement féminin au pluriel)

  1. Amour.

Variantes orthographiques modifier

  • amour (graphie mistralienne)

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Références modifier

Papiamento modifier

Étymologie modifier

Du portugais amor.

Nom commun modifier

amor \Prononciation ?\

  1. Amour.

Synonymes modifier

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin amor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
amor amores

amor \ɐ.mˈoɾ\ (Lisbonne) \a.mˈoɾ\ (São Paulo) masculin

  1. Amour.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Références modifier