Breton modifier

Étymologie modifier

 Composé de an (« le ») et de diaoul (« diable »).

Locution adverbiale modifier

an diaoul \an ˈdjɔwl\

  1. Diable. Renforce une question.
    • Piv an diaoul en deus lavaret dit debriñ bigorned ? — (Lady Gregory, adapté par Per Bourdellez An daou gozh en ospital, in Al Liamm, no 12-13, janvier-avril 1949, page 61)
      Qui diable t’a dit de manger des bigorneaux ?
    • Petra an diaoul a cʼhoari ganit ? — (Jarl Priel, Tri Devezhour evit an Eost, in Al Liamm, no 16, septembre-octobre 1949, page 40)
      Que diable t’arrive-t-il ?
    • Emen an diaoul emañ spered ar rummad-mañ ? — (Job Jaffre, Aogust Brizeug, marv div wezh…, in Al Liamm, no 40, septembre-octobre 1954, page 60)
      Où diable est l’esprit de cette génération ?

Synonymes modifier