anavezen
Breton modifier
Forme de verbe modifier
anavezen \ãn(a)ˈveː.(z)ɛn\
- Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe anavezout.
- N’anavezen ket kreisteiz ar vro. — (Roparz Hemon, Tangi Kerviler, Al Liamm, 1971, page 97)
- Je ne connaissais pas le sud du pays.
- Ul lizher ’m oa resevet
Gant gwad un den ’oa bet skrivet
’Vit ur gouel ’oan bet pedet
En ur maner n’anavezen ket
N’anavezen ket
N’anavezen ket. — (Plantec, Dañs an anaon, in Mekanik, 2010)- J’ai reçu une lettre
Écrite avec du sang
Une invitation à un bal
Dans un manoir que je ne connaissais pas
Que je ne connaissais pas
Que je ne connaissais pas.
- J’ai reçu une lettre
- N’anavezen ket kreisteiz ar vro. — (Roparz Hemon, Tangi Kerviler, Al Liamm, 1971, page 97)