Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ἄνθρισκον, ánthriskon.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif anthriscum anthrisca
Vocatif anthriscum anthrisca
Accusatif anthriscum anthrisca
Génitif anthriscī anthriscōrum
Datif anthriscō anthriscīs
Ablatif anthriscō anthriscīs

anthriscum \Prononciation ?\ neutre

  1. (Botanique) Cerfeuil.
    • arachidne quidem et aracos, cum habeant radices ramosas ac multiplices, nec folium nec herbam ullam aut quicquam aliud supra terram habent. reliqua volgarium in cibis apud eos herbarum nomina: chondrylia, hypochoeris, caucalis, anthryscum, scandix, come, quae ab aliis tragopogon vocatur, foliis croco simillimis, parthenium, trychnum, corchorus et ab aequinoctio nascentes aphace, achynops. epipetron vocant quae numquam floret. at e contrario aphace subinde marcescente flore emittit alium tota hieme totoque vere usque in aestatem. — (Pline, Naturalis Historia)
      On mange encore l'arachis (lathyrus amphicarpos, L.) et l'aracos (Lathyrus tuberosus, L. ), qui ont des racines rameuses et multiples ; du reste point de feuilles, point de partie herbacée, rien qui soit hors du sol. Les autres plantes mangées communément en Égypte sont la condrilla (condrilla juncea, L.), l'hypochoeris (Hyoseris lucida, L.), le caucalis (pimpinella saxifraga, L.), l'anthriscus , le sandix, appelé par d'autres tragopogon, à feuille de safran, le parthenium, le strychnum, le corchorus (anagallis arvensis, L), l'aphace (leotondon taraxacum, L.), qui vient à l'équinoxe, l'acinos (thymus acinos, L ), l'épipétron (sedum rupestre, L.), qui ne fleurit jamais, tandis que l'aphace, remplaçant à mesure les fleurs qui se fanent, fleurit tout l'hiver, tout le printemps, et jusqu'en été. — (traduction)

Variantes modifier

Synonymes modifier

Références modifier