Breton modifier

Étymologie modifier

Du moyen breton auter[1][2].

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
aoter aoterioù

aoter \ˈɔ.tːɛr\ féminin

  1. (Religion) Autel.
    • Hag e sav ar beleg ouz an aoter da lavaret an oferenn-eured. — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., 1945, page 78)
      Et le prêtre monte à lʼautel pour dire la messe de mariage.

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • aoter sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)  

Références modifier

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 69a