Étymologie

modifier
Du grec ancien ἀπόστολος, apostolos (« envoyé »).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif apostolus apostolī
Vocatif apostole apostolī
Accusatif apostolum apostolōs
Génitif apostolī apostolōrum
Datif apostolō apostolīs
Ablatif apostolō apostolīs

apostolus masculin (pour une femme, on dit : apostola)

  1. Apôtre.
    • [Christus] vocavit discipulos suos et elegit duodecim ex ipsis quos et apostolos nominavit Simonem quem cognominavit Petrum et Andream fratrem eius Iacobum et Iohannem, Philippum et Bartholomeum, Mattheum et Thomam, Iacobum Alphei et Simonem qui vocatur Zelotes, Iudam Iacobi et Iudam Scarioth qui fuit proditor. — (Lucas 6:13–16)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

modifier

Voir aussi

modifier
  • apostolus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références

modifier