Voir aussi : apostròf

Étymologie

modifier
Emprunt du français apostrophe.
Anciennement écrit : apostrofe, apostroph ou appostrof.

Nom commun

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 85,3 % des Flamands,
  • 91,8 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Étymologie

modifier
Du latin apostrophus.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif apostrof apostrofa apostrofi
Accusatif apostrof apostrofa apostrofe
Génitif apostrofa apostrofov apostrofov
Datif apostrofu apostrofoma apostrofom
Instrumental apostrofom apostrofoma apostrofi
Locatif apostrofu apostrofih apostrofih

apostrof \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Linguistique) Apostrophe.

Forme de nom commun

modifier

apostrof \Prononciation ?\ féminin

  1. Génitif duel de apostrofa.
  2. Génitif pluriel de apostrofa.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier
Commun Indéfini Défini
Singulier apostrof apostrofen
Pluriel apostrofer apostroferna

apostrof \Prononciation ?\ commun

  1. (Typographie) Apostrophe.
  2. (Linguistique) Apostrophe.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

apostrof \ɑ.pos.tɾof\

  1. (Linguistique) Apostrophe.

Prononciation

modifier