ar cʼhast
Breton modifier
Étymologie modifier
Locution adverbiale modifier
ar cʼhast \ar ˈɣastl\
- Diable. Renforce une question.
- Pelecʼh ar cʼhast emañ ar cʼhloareg-se ? — (Jakez Riou, Nomenoe oe, Skrid ha Skeudenn, 1941, page 99)
- Où diable est ce clerc ?
- Piv ar cʼhast a cʼhell douarañ houarn ?… — (Youenn Gwernig, An tokarn, in Al Liamm, no 110, mai-juin 1965, page 147)
- Qui diable peut enterrer du fer ?…
- « Ar veleien yaouank, aotrou Drezen, o deus muiocʼh a skiant-prenañ an eil eget egile, met n’int mui bugale d’an oad ma resevont an urzhioù-sakr » – petra ar cʼhast hocʼh eus desket Youenn en hocʼh amzer kloareg ? — (Koulizh Kedez, Melezour Youenn Drezen, in Emsav, no 125, 1978)
- « Les jeunes prêtres, monsieur Drezen, ont plus d’expérience l’un que l’autre, mais ils ne sont plus des enfants à l’âge où ils reçoivent les saints sacrements » – que diable avez-vous appris Youenn en votre temps de séminariste ?
- Pelecʼh ar cʼhast emañ ar cʼhloareg-se ? — (Jakez Riou, Nomenoe oe, Skrid ha Skeudenn, 1941, page 99)
Synonymes modifier