Breton modifier

Étymologie modifier

De ar re (« ceux, celles ») avec la particule démonstrative -mañ.

Pronom démonstratif modifier

ar re-mañ \a ˈreː.mã\ pluriel

  1. Ceux-ci, celles-ci.
    • « N’euz forzh », a leverjon da Ber, « evit ar re-mañ a rankomp da gas d’ar bed-all ; goude-se e teuio tro ar re-hont. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 205)
      « Peu importe », dis-je à Per, « c’est ceux-ci que nous devons envoyer dans l’autre monde ; le tour de ceux-là là-bas viendra ensuite. »
    • Yaouankik e oa ar re-mañ cʼhoazh : n’en devoa ma zad nemet cʼhwecʼh vloaz bennak ha Mai-Mechêl, e cʼhoar henañ, nemet tro-war-dro da bevarzek. — (Yeun ar Gow, E skeud Tour Bras Sant Jermen, Éditions Al Liamm, 1978, page 19)
      Ceux-ci étaient encore tout jeunes : mon père n’avait que six ans et Mai-Mechêl, sa sœur aînée, qu’environ quatorze.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Pronoms démonstratifs en breton
Type Pronoms
Singulier
Neutre
Singulier Pluriel
Masculin Féminin
Proximal se hemañ homañ ar re-mañ
Médial
(assez proche)
hennezh honnezh ar re-se
Distal
(très éloigné)
henhont honhont ar re-hont