ar re-se
BretonModifier
ÉtymologieModifier
Pronom démonstratif Modifier
ar re-se \a ˈreː.se\ pluriel
- Ceux-là, celles-là.
- An holl a cʼhoarzhe o welet anezhañ, nemet e daou vreur-kaer, ar re-se na cʼhoarzhent ket. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /2, Éditions Al Liamm, 1985, page 238)
- Tous riaient en le voyant, sauf ses deux beaux-frères, ceux-là ne riaient pas.
- An holl a cʼhoarzhe o welet anezhañ, nemet e daou vreur-kaer, ar re-se na cʼhoarzhent ket. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /2, Éditions Al Liamm, 1985, page 238)
Vocabulaire apparenté par le sensModifier
Type | Pronoms | |||
---|---|---|---|---|
Singulier Neutre |
Singulier | Pluriel | ||
Masculin | Féminin | |||
Proximal | se | hemañ | homañ | ar re-mañ |
Médial (assez proche) |
hennezh | honnezh | ar re-se | |
Distal (très éloigné) |
henhont | honhont | ar re-hont |
PrononciationModifier
- \a ˈreː.ze\ (Trégor)
- \ə re.sɛ̃\ (Vannetais)