araren
Forme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe arar | ||
---|---|---|
Subjonctif | ||
Futur | ||
(ellos-as/ustedes) araren |
araren \aˈɾa.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de arar.
Voir la conjugaison du verbe arar | ||
---|---|---|
Subjonctif | Présent | que (yo) araren |
que (tú) araren | ||
que (vos) araren | ||
que (él/ella/usted) araren | ||
que (nosotros-as) araren | ||
que (vosotros-as) araren | ||
que (os) araren | ||
(ellos-as/ustedes) araren | ||
Imparfait (en -ra) | que (yo) araren | |
que (tú) araren | ||
que (vos) araren | ||
que (él/ella/usted) araren | ||
que (nosotros-as) araren | ||
que (vosotros-as) araren | ||
que (os) araren | ||
(ellos-as/ustedes) araren | ||
Imparfait (en -se) | que (yo) araren | |
que (tú) araren | ||
que (vos) araren | ||
que (él/ella/usted) araren | ||
que (nosotros-as) araren | ||
que (vosotros-as) araren | ||
que (os) araren | ||
(ellos-as/ustedes) araren | ||
Futur | que (yo) araren | |
que (tú) araren | ||
que (vos) araren | ||
que (él/ella/usted) araren | ||
que (nosotros-as) araren | ||
que (vosotros-as) araren | ||
que (os) araren | ||
(ellos-as/ustedes) araren |
araren \aˈɾa.ɾen\