argumentum
Latin modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | argumentum | argumenta |
Vocatif | argumentum | argumenta |
Accusatif | argumentum | argumenta |
Génitif | argumentī | argumentōrum |
Datif | argumentō | argumentīs |
Ablatif | argumentō | argumentīs |
argumentum neutre
- Ce qui éclaircit la raison : signe, indication, indice, présomption, conjecture.
- Ce qui éclaircit le débat : argument, preuve, raisonnement, témoignage.
- argumenti satis est — (Cicéron)
- c'est une preuve suffisante.
- argumenti satis est — (Cicéron)
- (Par extension) Essai, sujet (d'un écrit...), matière, thème, donnée
- sum argumenti conditor ipse mei — (Ovide)
- je suis moi-même le sujet de mon poème.
- sum argumenti conditor ipse mei — (Ovide)
- Drame, fable.
- Sujet d'étude, science.
- Motif, raison.
- Sujet, objet ouvré.
- ex ebore perfecta argumenta
- sujets en ivoire parfaitement réalisés.
- ex ebore perfecta argumenta
Dérivés modifier
- argumentabilis (« argumentable »)
- argumentor (« argumenter »)
Proverbes et phrases toutes faites modifier
- argumentum a silentio
- argumentum ad antiquitatem
- argumentum ad consequentiam
- argumentum ad crumenam
- argumentum ad hominem
- argumentum ad lazarum
- argumentum ad misericordiam
- argumentum ad nauseam
- argumentum ad novitatem
- argumentum ad odium
- argumentum ad personam
- argumentum ad populum
- argumentum ad verecundiam
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- « argumentum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 160)