Étymologie

modifier
De l'infinitif latin adtendere ou du latin attendere (« tendre vers ; être attentif ; »). La forme conjuguée correspondante est attendit.

Forme de verbe

modifier

atent \Prononciation ?\

  1. Troisième personne du singulier de l’indicatif présent de atendre.
    • Qui auques a auques atent — (Vie de Saint Nicolas, 1135-1150)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Références

modifier
  • « atent », dans Dictionnaire du moyen français (1330-1500), 2010, 4e édition → consulter cet ouvrage
  • Walther von Wartburg, Französisches Etymologisches Wörterbuch. Eine darstellung des galloromanischen sprachschatzes, Bonn, 1928
  • « tendre », dans Machio Okada et Hitoshi Ogurisu (dir.), Tableaux de conjugaison de l'ancien français (TCAF), Université de Wakayama, Wakayama, 2007-2012.
  • WACE, Vie de sainte Marguerite, Conception de Nostre Dame et Vie de Saint Nicolas, édition bilingue, Publication, traduction, présentation et notes par Françoise Le Saux et Nathalie Bragantini-Maillard, édition Honoré Champion, Paris, 2019, p. 378-379.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Masculin atent
\Prononciation ?\
atents
\Prononciation ?\
Féminin atenta
\Prononciation ?\
atentes
\Prononciation ?\

atent

  1. Attentif.

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Du latin attentus

Adjectif

modifier
Adjectif
4 formes
Singulier Pluriel
Masculin
Neutre
Féminin Masculin Féminin
Neutre
Nominatif
Accusatif
Indéfini atent atentă atenți atente
Défini atentul atenta atenții atentele
Datif
Génitif
Indéfini atent atente atenți atente
Défini atentului atentei atenților atentelor

atent \a.ˈtent\ masculin singulier

  1. Attentif.

Synonymes

modifier

Antonymes

modifier

Adverbe

modifier

atent

  1. Attentivement.

Synonymes

modifier

Antonymes

modifier

Prononciation

modifier

Références

modifier