autumnus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Autumnus ou auctumnus (l’orthographe n'est pas certaine) était d'abord un nom de divinité, comme Vertumnus, Portumnus, Flora, Aurora. La désinence est celle d'un participe moyen.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | autumnus | autumnă | autumnum | autumnī | autumnae | autumnă |
Vocatif | autumne | autumnă | autumnum | autumnī | autumnae | autumnă |
Accusatif | autumnum | autumnăm | autumnum | autumnōs | autumnās | autumnă |
Génitif | autumnī | autumnae | autumnī | autumnōrŭm | autumnārŭm | autumnōrŭm |
Datif | autumnō | autumnae | autumnō | autumnīs | autumnīs | autumnīs |
Ablatif | autumnō | autumnā | autumnō | autumnīs | autumnīs | autumnīs |
autumnus \auˈtum.nus\
Synonymes modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | autumnus | autumnī |
Vocatif | autumne | autumnī |
Accusatif | autumnum | autumnōs |
Génitif | autumnī | autumnōrum |
Datif | autumnō | autumnīs |
Ablatif | autumnō | autumnīs |
autumnus masculin
Variantes modifier
Dérivés modifier
- autumnālis (« automnal »)
- postautumnālis (« qui vient ou mûrit après l'automne »)
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Références modifier
- « autumnus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- Pour l'étymologie : Michel Bréal et Anatole Bailly, Dictionnaire étymologique latin, Hachette, Paris, 1885 → consulter cet ouvrage