aventura
FrançaisModifier
Forme de verbe Modifier
Voir la conjugaison du verbe aventurer | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | ||
il/elle/on aventura | ||
aventura \a.vɑ̃.ty.ʁa\
- Troisième personne du singulier du passé simple de aventurer.
Voir aussiModifier
- aventura sur Wikipédia
CatalanModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
aventura \Prononciation ?\ féminin
DérivésModifier
EspagnolModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
aventura \Prononciation ?\ féminin
DérivésModifier
Forme de verbe Modifier
Voir la conjugaison du verbe aventurar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) aventura | ||
Impératif | Présent | (tú) aventura |
aventura \Prononciation ?\
OccitanModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
aventura \aβenˈtyɾo\ |
aventuras \aβenˈtyɾos\ |
aventura \aβenˈtyɾo\ (graphie normalisée) féminin
- Aventure.
- Prenguèc la pòrta e se’n anèc d’arreu cap a d’autras aventuras. — (Andrieu Lagarda, Les Secrèts de las Bèstias, page 277, 2014. ISBN 978-2-916718-53-8.)
- Prenguèc la pòrta e se’n anèc d’arreu cap a d’autras aventuras. — (Andrieu Lagarda, Les Secrèts de las Bèstias, page 277, 2014. ISBN 978-2-916718-53-8.)
PrononciationModifier
- languedocien : [aβenˈtyɾo]
- France (Béarn) : écouter « aventura [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002 → consulter cet ouvrage
PortugaisModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
aventura \Prononciation ?\ |
aventuras \Prononciation ?\ |
aventura \Prononciation ?\ féminin
- Aventure.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe Modifier
Voir la conjugaison du verbe aventurar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela aventura | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) aventura |
aventura \Prononciation ?\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de aventurar.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif de aventurar.
PrononciationModifier
- États-Unis : écouter « aventura [Prononciation ?] »
Voir aussiModifier
- aventura sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)