az
Conventions internationalesModifier
Symbole Modifier
az invariable
AzériModifier
ÉtymologieModifier
Autre alphabet ou système d’écritureModifier
Adjectif Modifier
az \ɑz\
- Peu de.
AntonymesModifier
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Nominatif | az |
azlar |
Accusatif | azı |
azları |
Génitif | azın |
azların |
Datif | aza |
azlara |
Locatif | azda |
azlarda |
Ablatif | azdan |
azlardan |
az \ɑz\ (voir les formes possessives)
PrononciationModifier
- Suède : écouter « az [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
BretonModifier
ÉtymologieModifier
Forme de pronom personnel Modifier
az \as\
- Te : pronom personnel contracté formé de la particule verbale a et du pronom personnel ’z.
- Me az kar hag az karo, Agnez ! — (Loeiz ar Flocʼh, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, page 29)
- Je t’aime et je t’aimerai, Agnes !
- « Ehan keit ha ma kavi mat, » eme al leon ; « evidon-me a zo diskuizh a-walcʼh, ha bremaik pa stagin ganit, me az lazho evel ur vuzhugenn. » — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, page 144)
- Repose-toi tant que tu le trouveras bon, dit le lion ; quant à moi je suis suffisamment défatigué, et tout-à-l’heure, quand je vais te tomber dessus, je te tuerai comme un ver de terre.
- Me az kar hag az karo, Agnez ! — (Loeiz ar Flocʼh, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, page 29)
- Sert à former les formes conjuguées de en devout/kaout (avoir) à la deuxième personne du singulier.
- Après d’ : ancienne orthographe de da’z.
- Ha bremañ, en em werzhet ecʼh eus d’an diaoul, hag a erruio d’az kerc’hat pa garo. — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh-cʼhoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 94)
- Et maintenant, tu t’es vendu au diable, et il viendra te chercher quand il voudra.
- Ha bremañ, en em werzhet ecʼh eus d’an diaoul, hag a erruio d’az kerc’hat pa garo. — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh-cʼhoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 94)
NotesModifier
- Mutation par durcissement après az.
DérivésModifier
Forme d’adjectif possessif Modifier
az \as\
- Après d’ : ancienne orthographe de da’z.
- Tost d’az preur-kaër Arzul ha d’az cʼhoar da vevañ…! — (Charles Gwennou, Santez Trifina hag ar Roue Arzur, Montroulez, 1899, page 56)
- Pres de ton beau-frère Arthur et de ta sœur pour vivre.. !
- Tost d’az preur-kaër Arzul ha d’az cʼhoar da vevañ…! — (Charles Gwennou, Santez Trifina hag ar Roue Arzur, Montroulez, 1899, page 56)
KotavaModifier
ÉtymologieModifier
- Racine inventée arbitrairement[1].
Conjonction Modifier
az \az\
DérivésModifier
PrononciationModifier
- France : écouter « az [az] »
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
- « az », dans Kotapedia
TatareModifier
ÉtymologieModifier
- → voir аз.
Adverbe Modifier
- Écriture en caractères latins de аз.
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.