balcʼh

(Redirigé depuis balc'h)

Breton modifier

Étymologie modifier

Du proto-celtique *balko-, de l’indo-européen commun *bʰel-.
Apparenté à balch en gallois, balgh en cornique, balc en irlandais, balco- en gaulois (sens identique ou voisin).

Adjectif modifier

Mutation Forme
Non muté balcʼh
Adoucissante valcʼh
Nature Forme
Positif balcʼh
Comparatif balcʼhocʼh
Superlatif balcʼhañ
Exclamatif balcʼhat

balcʼh \ˈbalx\

  1. Fier, arrogant.
    • Ma vennomp kaout rouaned veur, bezomp hon-unan sujidi valcʼh, gouvezomp bepred bezañ dieub. — (Claude Bernard, Arzhur Breizh, traduit par Yann-Vari ar Gov, 2de éd., J.-B. Baillère, Paris, 1949, page 42.)
      Si nous voulons avoir de grands rois, nous devons nous-mêmes être de fiers sujets, sachons toujours être libres.
  2. Altier, hautain.

Dérivés modifier

Références modifier

  • Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Brill, Leyde, Boston, 2009, ISBN 978-90-04-17336-1 (ISSN 1574-3586), page 53