barbulo
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- Composé de la racine barb (« barbe »), du suffixe -ul- (« individu ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | barbulo \bar.ˈbu.lo\ |
barbuloj \bar.ˈbu.loj\ |
| Accusatif | barbulon \bar.ˈbu.lon\ |
barbulojn \bar.ˈbu.lojn\ |
barbulo \bar.ˈbu.lo\
- Individu barbu.
- Proksimiĝis al la riverbordo barbulo, kiu trenis kamelon per bridilo. — (Tim Westover, Orfiŝeto kaj la Glacia Monto, Marvirinstrato, 2009, page {{{2}}})
- Un homme barbu s’approcha de la berge, tirant un chameau par la bride.
- Proksimiĝis al la riverbordo barbulo, kiu trenis kamelon per bridilo. — (Tim Westover, Orfiŝeto kaj la Glacia Monto, Marvirinstrato, 2009, page {{{2}}})
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « barbulo [Prononciation ?] »