beklimmen
Allemand modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe modifier
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich beklimme |
2e du sing. | du beklimmst | |
3e du sing. | er beklimmt | |
Prétérit | 1re du sing. | ich beklomm |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich beklömme |
Impératif | 2e du sing. | beklimm beklimme! |
2e du plur. | beklimmt! | |
Participe passé | beklommen | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
beklimmen \bəˈklɪmən\ (voir la conjugaison)
Prononciation modifier
- Berlin : écouter « beklimmen [bəˈklɪmən] »
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | beklim | beklom |
jij | beklimt | |
hij, zij, het | beklimt | |
wij | beklimmen | beklommen |
jullie | beklimmen | |
zij | beklimmen | |
u | beklimt | beklom |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | beklimmend | beklommen |
beklimmen \Prononciation ?\ transitif
Quasi-synonymes modifier
Antonymes modifier
Dérivés modifier
Apparentés étymologiques modifier
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,1 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- Pays-Bas : écouter « beklimmen [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]