Allemand modifier

Étymologie modifier

Dérivation du substantif Leib (« corps »).

Adjectif modifier

Nature Terme
Positif beleibt
Comparatif beleibter
Superlatif am beleibtesten
Déclinaisons

beleibt \bəˈlaɪ̯pt\

  1. (Par euphémisme) Corpulent, replet.

Prononciation modifier