Latin modifier

Étymologie modifier

De bene facio (« faire le bien »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif benefactum benefacta
Vocatif benefactum benefacta
Accusatif benefactum benefacta
Génitif benefactī benefactōrum
Datif benefactō benefactīs
Ablatif benefactō benefactīs

benefactum \Prononciation ?\ neutre

  1. Bienfait, bonne action.

Références modifier

  • « benefactum », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 213)