Voir aussi : Benignus

Latin modifier

Étymologie modifier

De bene avec le radical *gn- de gigno : « bien né » donc « noble » qui entraine tous les sentiments moraux que cette haute naissance entraine ; comparez avec le grec ancien εὐγενής eúgenếs, de même sens, fait sur une construction relativement similaire (→ voir eugenius, Eugenius et Eugène).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif benignus benignă benignum benignī benignae benignă
Vocatif benigne benignă benignum benignī benignae benignă
Accusatif benignum benignăm benignum benignōs benignās benignă
Génitif benignī benignae benignī benignōrŭm benignārŭm benignōrŭm
Datif benignō benignae benignō benignīs benignīs benignīs
Ablatif benignō benignā benignō benignīs benignīs benignīs

benignus \Prononciation ?\

  1. Bon, bienveillant, amical.
  2. Généreux, bienfaisant, libéral.

Antonymes modifier

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier