berné
FrançaisModifier
Forme de verbe Modifier
Voir la conjugaison du verbe berner | ||
---|---|---|
Participe | ||
Passé | (masculin singulier) berné | |
berné \bɛʁ.ne\
- Participe passé masculin singulier de berner.
AnagrammesModifier
KotavaModifier
ÉtymologieModifier
- Dérivé de berna (« rot(s), éructation »).
Verbe Modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | berné | berneyé | berneté |
2e du sing. | bernel | berneyel | bernetel |
3e du sing. | berner | berneyer | berneter |
1re du plur. | bernet | berneyet | bernetet |
2e du plur. | bernec | berneyec | bernetec |
3e du plur. | berned | berneyed | berneted |
4e du plur. | bernev | berneyev | bernetev |
voir Conjugaison en kotava |
berné \bɛrˈnɛ\ ou \berˈne\ ou \bɛrˈne\ ou \berˈnɛ\ intransitif
DérivésModifier
PrononciationModifier
- France : écouter « berné [bɛrˈnɛ] »
RéférencesModifier
- « berné », dans Kotapedia