bezweren
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | bezweer | bezwoer |
| jij | bezweert | |
| hij, zij, het | bezweert | |
| wij | bezweren | bezwoeren |
| jullie | bezweren | |
| zij | bezweren | |
| u | bezweert | bezwoer |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | bezwerend | bezworen |
bezweren \Prononciation ?\ transitif
- Jurer de.
zijn onschuld bezweren
- jurer de son innocence
hij bezwoer mij dat hij het niet zo bedoeld had
- il me jura que ce n’était pas son intention
- Exorciser, conjurer.
de duivel bezweren
- chasser le démon
een gevaar bezweren
- conjurer un danger
- (Sens figuré) een schuldgevoel bezweren
- exorciser un sentiment de culpabilité
- (Soutenu) Implorer, adjurer.
Synonymes modifier
jurer
exorciser
implorer
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,7 % des Flamands,
- 98,7 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- Pays-Bas : écouter « bezweren [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]