bifurca
Espagnol modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe bifurcar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) bifurca | ||
Impératif | Présent | (tú) bifurca |
bifurca \biˈfuɾ.ka\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de bifurcar.
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de bifurcar.
Prononciation modifier
- Madrid : \biˈfuɾ.ka\
- Mexico, Bogota : \biˈfuɾ.k(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \biˈfuɾ.ka\
Latin modifier
Forme d’adjectif modifier
bifurca \Prononciation ?\
Portugais modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe bifurcar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela bifurca | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) bifurca |
bifurca \bi.ˈfuɾ.kɐ\ (Lisbonne) \bi.ˈfuɾ.kə\ (São Paulo)