Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Apparenté à bofar (« souffler ») ; peut-être un dérivé de bofada avec le suffixe -issa, suivi d’une chute du d intervocalique (phénomène régulier dans la plus grande partie du vivaro-alpin ainsi que dans les zones septentrionales de l’ancien comté de Nice).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
bofaïssa
\Prononciation ?\
bofaïssas
\Prononciation ?\

bofaïssa [bufaˈisa] (graphie normalisée) féminin

  1. (Niçois) Essouflement.
    • aver la bofaïssa
      être essouflé
    • Quora li arribèri , luchèri embé la ginesta e li baranhas per mi durbir un passatge ; m’èri enganada de camin. Encara una puada embé una escalinada auta ; mi fermèri, avii la bofaïssa e èri pivelada de la vista fins a la mar. — (Patrimòni en dangier, Institut d’Estudis Occitans 06)

Références modifier