borgen
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
modifierMode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich borge |
2e du sing. | du borgst | |
3e du sing. | er/sie/es borgt | |
Prétérit | 1re du sing. | ich borgte |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich borgte |
Impératif | 2e du sing. | borge borg! |
2e du plur. | borgt borget! | |
Participe passé | geborgt | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
borgen \ˈbɔʁɡn̩\ (voir la conjugaison)
Prononciation
modifierÉtymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
modifierPrésent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | borg | borgde |
jij | borgt | |
hij, zij, het | borgt | |
wij | borgen | borgden |
jullie | borgen | |
zij | borgen | |
u | borgt | borgde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | borgend | geborgd |
borgen \Prononciation ?\ transitif
- Verrouiller, assurer la tenue, empêcher le desserrage, freiner, sécuriser.
Een schroef borgen.
- Empêcher le desserrage d’une vis.
De ventielen zijn in de fabriek geborgd.
- Les soupapes ont été sécurisées en usine.
- Garantir, se porter garant de quelque chose.
Dérivés
modifierTaux de reconnaissance
modifier- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 75,2 % des Flamands,
- 95,4 % des Néerlandais.
Prononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « borgen [Prononciation ?] »
Références
modifier- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]