boud
BretonModifier
ÉtymologieModifier
- (Nom commun 2) → voir bout.
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
- À comparer avec le mot gallois bod (sens identique).
Adjectif Modifier
boud \ˈbuːt\
- Sourd, bourdonnant, grave (son, bruit, accent).
Nom commun 1 Modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | boud | boudoù |
Adoucissante | voud | voudoù |
Durcissante | poud | poudoù |
boud \ˈbuːt\ masculin
DérivésModifier
Nom commun 2Modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | boud | boudoù |
Adoucissante | voud | voudoù |
Durcissante | poud | poudoù |
boud \ˈbuːt\ masculin
- Être (créature vivante).
DérivésModifier
NéerlandaisModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif Modifier
boud \Prononciation ?\
- Hardi, courageux, vaillant.
- Met een boude stem.
- D’une voix assurée.
- Met een boude stem.
- (Péjoratif) Impudent, effronté, hardi, audacieux.
- Een boude bewering.
- Une affirmation présomptueuse.
- Een boude bewering.
SynonymesModifier
audacieux
hardi
DérivésModifier
Taux de reconnaissanceModifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 43,2 % des Flamands,
- 58,8 % des Néerlandais.
PrononciationModifier
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- Pays-Bas : écouter « boud [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]