BretonModifier

ÉtymologieModifier

(Nom commun 2) → voir bout.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
À comparer avec le mot gallois bod (sens identique).

Adjectif Modifier

boud \ˈbuːt\

  1. Sourd, bourdonnant, grave (son, bruit, accent).

Nom commun 1 Modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté boud boudoù
Adoucissante voud voudoù
Durcissante poud poudoù

boud \ˈbuːt\ masculin

  1. Bourdonnement.

DérivésModifier

Nom commun 2Modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté boud boudoù
Adoucissante voud voudoù
Durcissante poud poudoù

boud \ˈbuːt\ masculin

  1. Être (créature vivante).

DérivésModifier

NéerlandaisModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif Modifier

boud \Prononciation ?\

  1. Hardi, courageux, vaillant.
    • Met een boude stem.
      D’une voix assurée.
  2. (Péjoratif) Impudent, effronté, hardi, audacieux.
    • Een boude bewering.
      Une affirmation présomptueuse.

SynonymesModifier

audacieux

hardi

DérivésModifier

Taux de reconnaissanceModifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 43,2 % des Flamands,
  • 58,8 % des Néerlandais.

PrononciationModifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

RéférencesModifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]