branĉeto
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- Composé de la racine branĉ (« branche »), du suffixe -et- (« diminutif ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | branĉeto \bran.ˈt͡ʃe.to\ |
branĉetoj \bran.ˈt͡ʃe.toj\ |
| Accusatif | branĉeton \bran.ˈt͡ʃe.ton\ |
branĉetojn \bran.ˈt͡ʃe.tojn\ |
branĉeto \bran.ˈt͡ʃe.to\
Variantes orthographiques modifier
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « branĉeto [Prononciation ?] »