Voir aussi : car, Car, ĉar, çar, čar, càr, câr

Étymologie

modifier
Du vieux haut allemand zar, déverbal de zerren (« tirer »), apparenté à drát fil ») ; voyez cependant courat trainer, trainasser »).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif cár cáry
Génitif cáru cárů
Datif cáru cárům
Accusatif cár cáry
Vocatif cáre cáry
Locatif cáru cárech
Instrumental cárem cáry

cár \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Loque, guenille.
    • Často se pod nimbostraty tvoří nízké cáry oblaků, které se spojí v celkem souvislou vrstvu.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation

modifier

Références

modifier