Breton modifier

Étymologie modifier

Du moyen breton hoaz[1][2].

Adverbe modifier

cʼhoazh \ˈxwɑːs\

  1. De nouveau, encore.
    • Aet eo kuit holl ar wazed d’ ar brezel ur wezh cʼhoazh. — (Abherri, Evit ket ha netra, Skridoù Breizh, Ar Baol, 1951, page 112)
      Tous les hommes sont partis à la guerre une fois de plus.
    • Ha c’hoazh e veze atav leun va godelloù a bezhioù arc’hant hag aour. — (Roparz Hemon, Tangi Kerviler, Al Liamm, 1971, page 89)
      Et mes poches étaient encore pleines de pièces d’argent et d’or.
    • — [...]. Distroit d’ar gêr, hag e kavfet c’hoazh ho puoc’h bev ha yac’h. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /4, Éditions Al Liamm, 1989, page 31)
      — [...]. Rentrez chez vous, et vous trouverez à nouveau votre vache vivante et en bonne santé. [...].
  2. Déjà (répétition).
    • Pa oan krennardenn e oan bet c’hoaz tremenet dre eno. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 79)
      Quand j’étais petite jeune fille j’ai déjà passé par là.

Dérivés modifier

Références modifier

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 162b