Voir aussi : çasus

Étymologie

modifier
Déverbal de cado, dérivé de casum tomber »), avec le suffixe -us, -us. Le sens grammatical est un calque du grec ancien πτῶσις.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif casŭs casūs
Vocatif casŭs casūs
Accusatif casum casūs
Génitif casūs casuum
Datif casūi
ou casū
casibus
Ablatif casū casibus

casus masculin

  1. Chute.
    • casus nivis
      chute de neige.
  2. Déclin, chute, ruine, perte.
    • quod saepe in bello parvis momentis magni casus intercederent  (César)
      parce que souvent, dans une guerre, à la suite d'événements insignifiants surviennent de grands malheurs.
  3. Hasard, occasion.
    • casum victoriae invenire
      trouver l'occasion de vaincre.
  4. Accident, sinistre.
  5. (Grammaire) Cas grammatical dans une déclinaison avec diverses désinences.

Synonymes

modifier

Proverbes et phrases toutes faites

modifier

Dérivés dans d’autres langues

modifier

Forme de verbe

modifier
Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif casus casă casum casī casae casă
Vocatif case casă casum casī casae casă
Accusatif casum casăm casum casōs casās casă
Génitif casī casae casī casōrŭm casārŭm casōrŭm
Datif casō casae casō casīs casīs casīs
Ablatif casō casā casō casīs casīs casīs

casus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de cado.

Références

modifier


Étymologie

modifier
De l’arabe جَاسُوس, jāsūs espion »), de la forme ج س س.

Nom commun

modifier

casus \Prononciation ?\

  1. Espion.

Synonymes

modifier

Traductions

modifier

Prononciation

modifier

Références

modifier

Voir aussi

modifier
  • Casusluk sur l’encyclopédie Wikipédia