Latin modifier

Étymologie modifier

(Nom commun 1) Diminutif de catulus (« petit chien »).
(Nom commun 2) Variante masculine de catella (« petite chaine »).

Nom commun 1 modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif catellus catellī
Vocatif catelle catellī
Accusatif catellum catellōs
Génitif catellī catellōrum
Datif catellō catellīs
Ablatif catellō catellīs

catellus \Prononciation ?\ masculin (pour une femelle, on dit : catella)

  1. Chiot, petit chien.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Nom commun 2 modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif catellus catellī
Vocatif catelle catellī
Accusatif catellum catellōs
Génitif catellī catellōrum
Datif catellō catellīs
Ablatif catellō catellīs

catellus \Prononciation ?\ masculin

  1. Petite chaine.
    • Phaed. Delicatum te hodie faciam, cum catello ut accubes, ferreo ego dico.
      Capp. At ego vos ambo in robusto carcere ut pereatis. — (Plaute, Curcullio, 5.3)
      Phédrome - Moi, mon mignon, je te mettrai à cheval sur un chevalet patibulaire.
      Cappadox - Et moi, je vous enfermerai dans une cage de bois dur, Où vous crèverez tous deux. — (traduction)

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

  • « catellus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 275)
  • « catellus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage