chadenn
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | Pluriel 3 |
---|---|---|---|
chadenn | chadennoù | chadinier | cheden |
chadenn \ˈʃɑː.dɛn\ féminin
- Chaîne (tous sens).
- Hern ar cʼhezeg a stok ouzh ar barrennoù houarn, melloù ar chadennoù a sklint, [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Wercʼhez, Éditions Al Liamm, 1957, page 38)
- Les fers des chevaux heurtent les barres de fer, les maillons des chaînes tintent, [...].
- Esaeañ a ra troc’hañ ar chadennoù, gant e gontell. Met n’hell ket ober. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /5, Éditions Al Liamm, 1994, page 102)
- Il essaye de couper les chaines, avec son couteau. Mais il ne peut le faire.
- Hern ar cʼhezeg a stok ouzh ar barrennoù houarn, melloù ar chadennoù a sklint, [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Wercʼhez, Éditions Al Liamm, 1957, page 38)
Dérivés modifier
Anagrammes modifier
Prononciation modifier
- Nantes (France) : écouter « chadenn [Prononciation ?] » (bon niveau)
Voir aussi modifier
- chadenn sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 149a