chagrijnig
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du français chagrin.
Adjectif modifier
chagrijnig \Prononciation ?\
- Chagrin, râleur, morose.
Chagrijnig humeur.
- Humeur maussade.
Een chagrijnige vent
- Un grincheux.
Zij is nogal chagrijnig
- Elle est un peu rabat-joie.
Ben je chagrijnig?
- Tu fais la gueule?
Dérivés modifier
Adverbe modifier
chagrijnig \Prononciation ?\
- Hargneusement.
Chagrijnig kijken.
- Avoir un air revêche.
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,2 % des Flamands,
- 94,7 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « chagrijnig [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]