Voir aussi : Charisma

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin charisma.

Nom commun modifier

charisma \kəˈɹɪz.mə\

  1. Charisme.
  2. (Religion) Charisme.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien χάρισμα, kharisma.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif charisma charismata
Vocatif charisma charismata
Accusatif charisma charismata
Génitif charismatis charismatum
Datif charismatī charismatibus
Ablatif charismatĕ charismatibus

charisma \Prononciation ?\ neutre

  1. Charisme, don de Dieu.

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier

  • « charisma », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 299)

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin charisma.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif charisma charismata
Génitif charismatu charismat
Datif charismatu charismatům
Accusatif charisma charismata
Vocatif charisma charismata
Locatif charismatu charismatech
Instrumental charismatem charismaty

charisma \Prononciation ?\ neutre

  1. Charisme.
    • Celý život přitahovala [Elizabeth Taylor] pozornost: svým charismatem, energií, vášnivostí a sebevražednou otevřeností. Měla v sobě ten „X faktor“, ze kterého se mužům podlamují kolena a ženy si přejí mít kousek z něho pro sebe. — (Respekt, Nezničitelný diamant)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Voir aussi modifier

  • charisma sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Références modifier