Latin modifier

Étymologie modifier

De chemia (« chimie ») avec le suffixe -icus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif chemicus chemică chemicum chemicī chemicae chemică
Vocatif chemice chemică chemicum chemicī chemicae chemică
Accusatif chemicum chemicăm chemicum chemicōs chemicās chemică
Génitif chemicī chemicae chemicī chemicōrŭm chemicārŭm chemicōrŭm
Datif chemicō chemicae chemicō chemicīs chemicīs chemicīs
Ablatif chemicō chemicā chemicō chemicīs chemicīs chemicīs

chemicus \Prononciation ?\

  1. Chimique.
    • Systema periodicum omnium elementorum ordo est. In hoc systemate, nomina elementorum chemicorum saepe e lingua Latina derivata sunt.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin chemicus.

Nom commun modifier

chemicus

  1. Chimiste.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,4 % des Flamands,
  • 97,4 % des Néerlandais.


Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]