Voir aussi : Christus

Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien χριστός, khristós (« oint »).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif christus christă christum christī christae christă
Vocatif christe christă christum christī christae christă
Accusatif christum christăm christum christōs christās christă
Génitif christī christae christī christōrŭm christārŭm christōrŭm
Datif christō christae christō christīs christīs christīs
Ablatif christō christā christō christīs christīs christīs

christus \Prononciation ?\

  1. Oint, qui a reçu l'onction.

Références modifier

  • « christus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 302)

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

christus \Prononciation ?\ masculin

  1. Crucifix.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 94,8 % des Flamands,
  • 97,1 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]