chwiać

Polonais modifier

Étymologie modifier

Apparenté au tchèque chvět (« trembler »), du vieux slave хвѣяти, xvějati, de même radical que choja (« conifère »)^[1] et szawiać (« bouger, remuer »)^[2].

Verbe modifier

chwiać \xfjat͡ɕ\ imperfectif (perfectif : zachwiać) (voir la conjugaison)

Secouer, trembler, ébranler, bercer, osciller.
- … albo już (jak opilcy) stać nie mogli, chwiali się i kołysali. — (Słownik etymologiczny języka polskiego)
  … ou, (comme des hommes saouls), ne pouvait rester debout, oscillaient, se dandinaient.
- Zatrzymyway kroki moie na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moie. — (Księgi Psalmów, 17)
  …pour que mes jambes ne tremblent pas
- Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego. — (Księga Hioba, 26)
  Les colonnes du ciel s’ébranlent, et s’étonnent à sa menace.
Hésiter.
Ébranler, affaiblir.