Français modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
claxon claxons
\klak.sɔn\
ou \klak.sɔ̃\

claxon \klak.sɔn\ ou \klak.sɔ̃\ masculin

  1. Variante orthographique de klaxon.
    • Mais là-bas, au premier tournant, un claxon sonne. La Rolls. — (Léon Treich, Vie et mort de Clemenceau, Éditions des Portiques, Paris, 1929, page 12)

Anglais modifier

Étymologie modifier

(1908) Du grec ancien κλάζω, klazō (« hurler »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
claxon
\ˈklæks(ə)n\
claxons
\ˈklæks(ə)nz\

claxon \ˈklæks(ə)n\

  1. Variante orthographique de klaxon, klaxon.
    • When the claxon sounded they immediately stopped what they were doing and uncovered the Oerlikon. Paddy, who was ammunition feeder, stood by while Jock trained the 20mm gun around. — (Thomas E. Lightburn, chapter 11, in , Cambridge: Vanguard Press, →ISBN, page 173.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Voir aussi modifier

  • klaxon sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

Espagnol modifier

Étymologie modifier

De l’anglais klaxon.

Nom commun modifier

claxon \Prononciation ?\ masculin

  1. Klaxon, Avertisseur sonore.

Synonymes modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

De l’anglais klaxon.

Nom commun modifier

claxon ou klaxon

  1. Avertisseur, corne.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 94,0 % des Flamands,
  • 98,6 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]