Étymologie

modifier
(Date à préciser) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
claxon claxons
\klak.sɔn\
ou \klak.sɔ̃\

claxon \klak.sɔn\ ou \klak.sɔ̃\ masculin

  1. Variante orthographique de klaxon.
    • Mais là-bas, au premier tournant, un claxon sonne. La Rolls. — (Léon Treich, Vie et mort de Clemenceau, Éditions des Portiques, Paris, 1929, page 12)

Étymologie

modifier
(1908) Du grec ancien κλάζω, klazō (« hurler »).

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
claxon
\ˈklæks(ə)n\
claxons
\ˈklæks(ə)nz\

claxon \ˈklæks(ə)n\

  1. Variante orthographique de klaxon, klaxon.
    • When the claxon sounded they immediately stopped what they were doing and uncovered the Oerlikon. Paddy, who was ammunition feeder, stood by while Jock trained the 20mm gun around. — (Thomas E. Lightburn, chapter 11, in , Cambridge: Vanguard Press, →ISBN, page 173.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Voir aussi

modifier
  • klaxon sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

Étymologie

modifier
De l’anglais klaxon.

Nom commun

modifier

claxon \Prononciation ?\ masculin

  1. Klaxon, Avertisseur sonore.

Synonymes

modifier

Étymologie

modifier
De l’anglais klaxon.

Nom commun

modifier

claxon ou klaxon

  1. Avertisseur, corne.

Synonymes

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 94,0 % des Flamands,
  • 98,6 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]