commissaris
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin médiéval commissarius.
Nom commun modifier
| Pluriel |
|---|
| commissarissen |
commissaris \Prononciation ?\ masculin
- Commissaire.
- commissaris van politie : commissaire de police.
- (Industrie) Membre du conseil de surveillance, commissaire-surveillant.
- raad van commissarissen : conseil de surveillance.
- Commissaire aux comptes.
Dérivés modifier
- adjunct-commissaris
- arrondissementscommissaris
- aspirant-commissaris
- assistent-commissaris
- baancommissaris
- collega-commissaris
- commissariaat
- commissaris-generaal
- commissaris-revisor
- commissaris van de Koning
- commissaris van de Koningin
- commissarisambt
- commissarisfunctie
- commissarismossel
- commissarisplaats
- commissarispost
- commissarissenvergadering
- commissariszetel
- districtcommissaris
- districtscommissaris
- EG-commissaris
- EG-landbouwcommissaris
- EU-commissaris
- Eurocommissaris
- eurocommissaris
- ex-commissaris
- fideï-commissaris
- handelscommissaris
- hoofdcommissaris
- kandidaat-commissaris
- kartelcommissaris
- landbouwcommissaris
- medecommissaris
- milieucommissaris
- ondercommissaris
- oud-commissaris
- overheidscommissaris
- politiecommissaris
- president-commissaris
- rechter-commissaris
- regeringscommissaris
- rijkscommissaris
- schadecommissaris
- sportcommissaris
- supercommissaris
- transportcommissaris
- volkscommissaris
- wedstrijdcommissaris
- wegcommissaris
- werknemerscommissaris
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « commissaris [Prononciation ?] »