comptus
Étymologie
modifier- Déverbal de como (« arranger, disposer, peigner, soigner, parer, orner »), dérivé de comptum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | comptŭs | comptūs |
Vocatif | comptŭs | comptūs |
Accusatif | comptum | comptūs |
Génitif | comptūs | comptuum |
Datif | comptūi ou comptū |
comptibus |
Ablatif | comptū | comptibus |
comptus \Prononciation ?\ masculin
- Assemblage.
- Coiffure, arrangement de la coiffure.
Forme de verbe
modifierCas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | comptus | comptă | comptum | comptī | comptae | comptă |
Vocatif | compte | comptă | comptum | comptī | comptae | comptă |
Accusatif | comptum | comptăm | comptum | comptōs | comptās | comptă |
Génitif | comptī | comptae | comptī | comptōrŭm | comptārŭm | comptōrŭm |
Datif | comptō | comptae | comptō | comptīs | comptīs | comptīs |
Ablatif | comptō | comptā | comptō | comptīs | comptīs | comptīs |
comptus \Prononciation ?\
Références
modifier- « comptus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 366)