Voir la conjugaison du verbe conciliar
|
---|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) conciliabas
|
(tú) conciliabas
|
(vos) conciliabas
|
(él/ella/usted) conciliabas
|
(nosotros-as) conciliabas
|
(vosotros-as) conciliabas
|
(os) conciliabas
|
(ellos-as/ustedes) conciliabas
|
Imparfait
|
(yo) conciliabas
|
(tú) conciliabas
|
(vos) conciliabas
|
(él/ella/usted) conciliabas
|
(nosotros-as) conciliabas
|
(vosotros-as) conciliabas
|
(os) conciliabas
|
(ellos-as/ustedes) conciliabas
|
Passé simple
|
(yo) conciliabas
|
(tú) conciliabas
|
(vos) conciliabas
|
(él/ella/usted) conciliabas
|
(nosotros-as) conciliabas
|
(vosotros-as) conciliabas
|
(os) conciliabas
|
(ellos-as/ustedes) conciliabas
|
Futur simple
|
(yo) conciliabas
|
(tú) conciliabas
|
(vos) conciliabas
|
(él/ella/usted) conciliabas
|
(nosotros-as) conciliabas
|
(vosotros-as) conciliabas
|
(os) conciliabas
|
(ellos-as/ustedes) conciliabas
|
conciliabas \kon.θiˈlja.βas\
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’imparfait de l’indicatif de conciliar.