Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe conciliar
Indicatif Présent (yo) conciliamos
(tú) conciliamos
(vos) conciliamos
(él/ella/usted) conciliamos
(nosotros-as) conciliamos
(vosotros-as) conciliamos
(os) conciliamos
(ellos-as/ustedes) conciliamos
Imparfait (yo) conciliamos
(tú) conciliamos
(vos) conciliamos
(él/ella/usted) conciliamos
(nosotros-as) conciliamos
(vosotros-as) conciliamos
(os) conciliamos
(ellos-as/ustedes) conciliamos
Passé simple (yo) conciliamos
(tú) conciliamos
(vos) conciliamos
(él/ella/usted) conciliamos
(nosotros-as) conciliamos
(vosotros-as) conciliamos
(os) conciliamos
(ellos-as/ustedes) conciliamos
Futur simple (yo) conciliamos
(tú) conciliamos
(vos) conciliamos
(él/ella/usted) conciliamos
(nosotros-as) conciliamos
(vosotros-as) conciliamos
(os) conciliamos
(ellos-as/ustedes) conciliamos

conciliamos \kon.θiˈlja.mos\

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de conciliar.
  2. Première personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de conciliar.

Prononciation

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe conciliar
Indicatif Présent
nós conciliamos
Imparfait
Passé simple
nós conciliamos
Plus que parfait
Futur simple

conciliamos \kõ.si.ljˈɐ.muʃ\ (Lisbonne) \kõ.si.ljˈɐ̃.mʊs\ (São Paulo)

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de conciliar.
  2. (Brésil) Première personne du pluriel du prétérit de conciliar.