confòrt
Occitan modifier
Étymologie modifier
- Du français confort.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
confòrt \Prononciation ?\ |
confòrts \Prononciation ?\ |
confòrt [Prononciation ?] masculin
- Confort.
- Mas cresi pas qu’aquò pòsca durar fins a l’an pèbre, n’ai un sadol, es enagrida, a d’ambicions personalas qu’an pas res a veire amb la vida d’un musicaire, a besonh de confòrt, de qué disi, de luxe, tot lo contrari de ieu. — (Florian Vernet, « Vida vidanta » in Vidas & engranatges, IEO edicions, 2004)
- Mais je ne crois pas que cela puisse durer jusqu’à la Saint-Glinglin, j’en ai assez, elle est aigrie, a des ambitions personnalles qui n’ont rien à voir avec la vie d’un musicien, a besoin de confort, que dis-je, de luxe, tout le contraire de moi.
- Mas cresi pas qu’aquò pòsca durar fins a l’an pèbre, n’ai un sadol, es enagrida, a d’ambicions personalas qu’an pas res a veire amb la vida d’un musicaire, a besonh de confòrt, de qué disi, de luxe, tot lo contrari de ieu. — (Florian Vernet, « Vida vidanta » in Vidas & engranatges, IEO edicions, 2004)
Prononciation modifier
- France (Béarn) : écouter « confòrt [Prononciation ?] »