Voir aussi : confort

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du français confort.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
confòrt
\Prononciation ?\
confòrts
\Prononciation ?\

confòrt [Prononciation ?] masculin

  1. Confort.
    • Mas cresi pas qu’aquò pòsca durar fins a l’an pèbre, n’ai un sadol, es enagrida, a d’ambicions personalas qu’an pas res a veire amb la vida d’un musicaire, a besonh de confòrt, de qué disi, de luxe, tot lo contrari de ieu. — (Florian Vernet, « Vida vidanta » in Vidas & engranatges, IEO edicions, 2004)
      Mais je ne crois pas que cela puisse durer jusqu’à la Saint-Glinglin, j’en ai assez, elle est aigrie, a des ambitions personnalles qui n’ont rien à voir avec la vie d’un musicien, a besoin de confort, que dis-je, de luxe, tout le contraire de moi.

Prononciation modifier