Voir aussi : contestás

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe contester
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu contestas
Futur simple

contestas \kɔ̃.tɛs.ta\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe contester.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe contestar
Indicatif Présent (yo) contestas
(tú) contestas
(vos) contestas
(él/ella/usted) contestas
(nosotros-as) contestas
(vosotros-as) contestas
(os) contestas
(ellos-as/ustedes) contestas
Imparfait (yo) contestas
(tú) contestas
(vos) contestas
(él/ella/usted) contestas
(nosotros-as) contestas
(vosotros-as) contestas
(os) contestas
(ellos-as/ustedes) contestas
Passé simple (yo) contestas
(tú) contestas
(vos) contestas
(él/ella/usted) contestas
(nosotros-as) contestas
(vosotros-as) contestas
(os) contestas
(ellos-as/ustedes) contestas
Futur simple (yo) contestas
(tú) contestas
(vos) contestas
(él/ella/usted) contestas
(nosotros-as) contestas
(vosotros-as) contestas
(os) contestas
(ellos-as/ustedes) contestas

contestas \konˈtes.tas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de contestar.

Prononciation modifier