conveniens
Latin modifier
Étymologie modifier
- Participe présent adjectivé de convenio.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | conveniens | conveniens | conveniens | convenientēs | convenientēs | convenientia |
Vocatif | conveniens | conveniens | conveniens | convenientēs | convenientēs | convenientia |
Accusatif | convenientem | convenientem | conveniens | convenientēs | convenientēs | convenientia |
Génitif | convenientis | convenientis | convenientis | convenientium | convenientium | convenientium |
Datif | convenientī | convenientī | convenientī | convenientibus | convenientibus | convenientibus |
Ablatif | convenientī | convenientī | convenientī | convenientibus | convenientibus | convenientibus |
conveniens \Prononciation ?\
- Convenable, qui convient.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Qui convient, d’accord.
Antonymes modifier
Dérivés modifier
Forme de verbe modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | conveniens | conveniens | conveniens | convenientēs | convenientēs | convenientia |
Vocatif | conveniens | conveniens | conveniens | convenientēs | convenientēs | convenientia |
Accusatif | convenientem | convenientem | conveniens | convenientēs | convenientēs | convenientia |
Génitif | convenientis | convenientis | convenientis | convenientium | convenientium | convenientium |
Datif | convenientī | convenientī | convenientī | convenientibus | convenientibus | convenientibus |
Ablatif | convenientī | convenientī | convenientī | convenientibus | convenientibus | convenientibus |
conveniens \Prononciation ?\
- Participe présent de convenio.
Références modifier
- « conveniens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage